Słowo Życia - wrzesień 2021
"syn człowieczy będzie wydany w ręce ludzi"(Mk 9,31) Jezus podąża do Jerozolimy. Ma jasno...
List do MPJ! - wrzesień 2021
Mój Drogi! Moja Droga! Wrzesień zdaje się być przedziwnym miesiącem – dla osób związanych ze...
Słowo Życia - sierpień 2021
Błogosławiona jest, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. (Łk...
Dni skupienia na rok 2021/2022
Program skupień:15.00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia; Konferencja 16.00 – Adoracja...
-
Słowo Życia - wrzesień 2021
-
List do MPJ! - wrzesień 2021
-
Słowo Życia - sierpień 2021
-
Dni skupienia na rok 2021/2022
-
Moc Krwi
-
Krew Chrystusa
Nawigacja strony
Myśl dnia
Słowo Życia
"syn człowieczy będzie wydany w ręce ludzi"(Mk 9,31)
Jezus podąża do Jerozolimy. Ma jasno sprecyzowany, wyznaczony cel. To nie jest pochód triumfalny. Triumf zniewala. Idąc za Chrystusem nie zawsze będę zwycięzcą. On nigdy nie obiecywał tanich, łatwych rozwiązań.
Czytania
-
Czytania na czwartek, 23 września 2021
Czwartek XXV tydzień zwykły
(Ag 1, 1-8)
W drugim roku rządów króla Dariusza, w pierwszym dniu szóstego miesiąca Pan przemówił przez usta proroka Aggeusza do Zorobabela, syna Szealtiela, namiestnika Judy, i do arcykapłana Jozuego, syna Josadaka, tymi słowami: "Tak mówi Pan Zastępów:...
Przeczytaj rozważanie do dzisiejszej Ewangelii
Słowo Życia - marzec 2020
Daj Mi pić! (J 4,7)
Proste znaki. Prośba o kubek wody może być początkiem przekroczenia tego, co wydawało się nieprzekraczalne między Żydami a Samarytanami. Jezus prosi kobietę o to, aby dała Mu wody, ponieważ tym się w tej chwili zajmowała. To, co robimy, czym się zajmujemy, jest dogodną sytuacją do nawiązania rozmowy z Jezusem. Podstawą do nawiązania rozmowy jest pragnienie. Z Jezusem możemy i powinniśmy spotkać się w naszych pragnieniach.
Pokuta - wymaga wyrzeczenia i ofiary
Jezus zawisł na krzyżu między niebem a ziemią, aby wszystkich do siebie pociągnąć: „A Ja, gdy nad ziemię będę wywyższony – wszystkich do siebie pociągnę” (J 12,32). I ty bądź tym, który do Boga przyciąga, prowadzi.
Jeśli chcesz dobrze przeżyć swoje życie, powierz się Maryi, która pod krzyżem swojego Syna stała się naszą Matką. Ona, która zawsze była wsłuchana w Słowa Ojca Niebieskiego, która w sposób doskonały żyła tylko Wolą Bożą, zrozumie cię, będzie ci zawsze towarzyszyć jako Matka, która bardzo kocha swoje dziecko. Ona zaprowadzi Cię do swojego Syna, a ON obdarzy cię pełnią swojego błogosławieństwa.
Ale i ty wsłuchaj się w głos Boży, Słowo Pana, który i dziś do nas mówi przez Pismo Święte, przez różne wydarzenia i sytuacje w ciągu dnia – przez małe, proste rzeczy, które przeżywasz chwila po chwili.
Pustynia - miejsce spotkania
W najbliższą niedzielę ( I Wielkiego Postu), usłyszymy fragment Ewangelii o kuszeniu Jezusa. „Duch wyprowadził Jezusa na pustynię”(Mt 4,1). Także i my, w okresie Wielkiego Postu, jesteśmy zaproszeni do wyjścia na pustynię. Jest ona najlepszą przestrzenią , w której możemy poznawać swoje słabości, braki miłości, kondycję naszej wiary i zaufania Bogu, doświadczyć prawdy o naszej grzeszności i jednocześnie o miłosiernej miłości Boga do każdego z nas.
Ks. B. Witkowski tak pisze o pustyni: „ Pustynia jest to miejsce mocy wrogich życiu; jest ono odwrotnością pierwotnej stworzonej przez Boga urodzajności w ogrodzie Eden. Na pustyni można doświadczyć niebezpieczeństwa głodu, pragnienia, burz piaskowych i węży. Po niej wędrowali przez czterdzieści lat członkowie Narodu wybranego, aby przygotować się na wejście do Kanaan ziemi obiecanej. To na pustyni sam Jezus przebywał przez czterdzieści dni poszcząc i modląc się, aż do rozpoczęcia Swej publicznej działalności (Łk 4,1-13). Tutaj też Jezus doświadczał kuszenia diabła, ponieważ pustynia przedstawiona jest jako ojczyzna złego ducha (Mt 4, 1; Mt 12,43). Pustynia to także miejsce spotkania z Bogiem.
List do MPJ! - luty/marzec 2020
Mój Drogi! Moja Droga!
Miałam prezent do podarowania i kupiłam do niego torebkę. Bardzo mi się spodobała (jest na rysunku), pomyślałam, że pasuje do osoby, którą chcę obdarować. To są chyba leniwce, mama wisi na drzewie, a na niej dziecko, oboje uśmiechnięci.
W domu przyszła mi myśl – to dziecko jest uśmiechnięte, zadowolone, czuje się bezpiecznie. Mama czuwa, mocno się trzyma – na pewno nic się nie stanie. Pomyślałam – skoro ufam Jezusowi, to mogę się czuć bezpiecznie, On czuwa i nie stanie mi się krzywda. Nawet, jeśli będą jakieś trudne doświadczenia, On mnie przeprowadzi.
Słowo Życia - luty 2020
„Miłujcie waszych nieprzyjaciół
i módlcie się za tych, którzy was prześladują.” (Mt 5,44)
Kiedy czytamy fragment Ewangelii z dzisiejszej niedzieli, może się nam wydawać, że Pan Jezus oszalał, że żąda od nas rzeczy niemożliwych, że przesadził z tą wyśrubowaną normą miłości nieprzyjaciół i modlitwy za prześladowców.
On nie przesadził ani nie oszalał, ale jeszcze raz potwierdził, jak Ojciec Niebieski wierzy w nas, swoje dzieci. To On jest wzorem i źródłem tej – jak nam się wydaje – ekstremalnej miłości, miłości nie z tej ziemi. On, którego słońce wschodzi nad dobrymi i złymi, a deszcz równomiernie pada na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Niedziela Słowa Bożego
Papież Franciszek ustanowił III Niedzielę zwykłą
Niedzielą Słowa Bożego.
Poniżej przedstawiamy treść Listu Apostolskiego
papieża Franciszka Aperuit Illis
ustanawiającego Niedzielę Słowa Bożego.
Eucharystia - uczta miłości
Najświętsza Ofiara. Jest to największy czyn, który mogę mocą Boskiej autoryzacji ofiarować Przedwiecznemu Ojcu w niebie.
W Krwi Baranka, który ofiaruje się na ołtarzu, złożona jest cała nasza nadzieja.
Jezus, Odwieczny Kapłan, modli się za nas i za nas się wstawia jak się to ukazuje jasno, na Świętym ołtarzu w ofierze bezkrwawej.
Zwracajmy spojrzenie naszej wiary na ucztę miłości, na Ofiarę ołtarza: o, jakże liturgia przypomina nam najsubtelniejsze tajemnice zbawienia.
Ta bezkrwawa ofiara umacnia nas w życiu teraźniejszym, po śmierci pomaga nam w czyśćcu i jest tym, co otwiera nam bramy Nieba.
Św. Kasper del Bufalo
Eucharystia – klucz do jedności
Na Mszy św. w czasie przeistoczenia kapłan bie
rze w ręce przygotowaną Hostię mówiąc: „To jest Ciało moje…”. Mówi to w jedności z Chrystusem, i mocą sakramentu kapłaństwa chleb staje się Eucharystycznym Ciałem Chrystusa.
Kapłan mówi to głośno, ale też wszyscy wierni mogą – po cichu w sercu – razem z nim wypowiedzieć te same słowa. Przecież każdy, kto przyjął chrzest, stał się członkiem Mistycznego Ciała Chrystusa. Patrząc na Ciało Chrystusa w rękach kapłana, widzi w pewnym sensie samego siebie. Podobnie jest, jeśli patrzy na swojego brata i siostrę, przeżywając ten moment odnowienia jedności z Chrystusem w Jego Mistycznym Ciele.
Kto przeżywa świadomie w sercu liturgiczne przeistoczenie, odnawia też swoją relację do wszystkich tych, którzy są członkami Kościoła – Chrystusa. Eucharystia pogłębia jedność nie tylko z Panem Bogiem, ale też pomiędzy ludźmi.
