Słowo Życia - październik 2024

Rabbuni, żebym przejrzał (Mk 10, 51)

W trzydziestą Niedzielą zwykłą (w tym roku przypadającą na 27 października) Ewangelia przenosi nas do Jerycha. Spotkamy tam Bartymeusza – niewidomego żebraka, siedzącego przy drodze. Znajduje się w beznadziejnej sytuacji. Żyje w ciemności. Jest zdany na łaskę lub niełaskę innych ludzi. Pewnego dnia, w tej ciemności, w której żył na co dzień, zapaliło się światełko nadziei.

Czytaj więcej...

DOFINANSOWANIE

Słowo Życia - wrzesień 2024

[Jezus] spojrzał w niebo i rzekł do niego: „Effatha”, to znaczy: „Otwórz się!” (Mk 7,34)

Liturgia mszalna dzisiejszej niedzieli jest wezwaniem do nadziei, do pełnej ufności Bogu. W czasach ciemności prorok Izajasz powstaje, żeby pocieszyć naród wybrany żyjący na wygnaniu. Przepowiada mu pełen radości powrót do ojczyzny. Powiedzcie małodusznym: „Odwagi! Nie bójcie się. Oto wasz Bóg, oto – pomsta; przychodzi Boza odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić”.

Czytaj więcej...

Słowo Życia - sierpień 2024

Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy (J 6,27a)

Każdy człowiek inaczej podchodzi do przyjmowania Komunii Świętej. Inaczej podchodzi, to znaczy z inną regularnością przyjmuje Komunię Świętą. Są tacy, którzy codziennie uczestniczą w Eucharystii i codziennie przyjmują Pana Jezusa. I bez codziennej Eucharystii nie wyobrażają sobie życia.

Czytaj więcej...

Krew Chrystusa jest źródłem życia

Jedna z obietnic jaką Jezus dał siostrze wizytce Marii Marcie Chambon brzmi następująco: „Wszystkie wasze sprawy, nawet najmniejsze, skoro zostaną zanurzone w mojej Krwi, nabędą przez to nieskończonej zasługi i sprawią pociechę mojemu Sercu. Zanurz więc sprawy twoje w moich ranach, a będą miały wielką wartość.”

Patrzę na Ciebie Chryste, wiszący na krzyżu, Krew Twoja spływa strugami. Patrzę, a w sercu pytanie o sens. Mnóstwo spraw, wydarzeń, niezaplanowanych i zaskakujących sytuacji, często niechcianych zwrotów akcji, różnych relacji z innymi – raz pięknych innym razem wyciskających łzy. To moja codzienność.

Potrzebuję Chrystusa na Krzyżu, bynajmniej nie po to, aby pogrążyć się w rozpaczy, ale by móc w Jego ranach zanurzyć moje życie, by Jego Krew obmyła najgłębsze zakamarki mojego istnienia. Zanurzę … i tak wszystko, co stanowi moje dzisiaj nabierze wartości. I spojrzę dalej, na pusty grób… On zmartwychwstał, żyje. Ofiarowując Bogu krople Krwi Chrystusa płynące w moich codziennych trudach i zmaganiach odnajdę sens i poznam, że ta Krew daje życie. Zapraszam Cię do codziennej "modlitwy zanurzenia we Krwi Chrystusa."

s. Bernadetta MSC