Słowo Życia - październik 2022

"Weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą!"
(2 Tm 1,8b)

Św. Paweł zachęca czytelnika do odważnego opowiedzenia się za Ewangelią poprzez znoszenie wszelkich trudności jakie ono za sobą pociąga. Jeśli chcemy być prawdziwymi chrześcijanami – nie tylko z nazwy, ale także, i przede wszystkim, ze sposobu w jaki przeżywamy naszą wiarę - to nie możemy uciekać, gdy napotykamy na przeciwności. Jako ludzie wierzący w Chrystusa spotykamy się z przychylnością ze strony innych, ale nie jednokrotnie także z odrzuceniem, wyśmianiem, czy pewnego rodzaju prześladowaniem. Takie doświadczenia mogą wpływać na nas korzystnie, mobilizując do jeszcze odważniejszego wyznawania wiary, mogą nas w niej utwierdzić; ale mogą również zniechęcać, powodować lęk przed opinią innych i to, że zaczynamy wstydzić się naszej wiary, wycofywać z wszelkich praktyk religijnych, by "ochronić siebie."

Czytaj więcej...

Słowo Życia - wrzesień 2022

„Cieszcie się ze mną, bo znalazłem moją zaginioną owcę” (Łk 15, 6)

Znamy doskonale przypowieść o zagubionej owcy. Jest to jedna z trzech opisanych przez św. Łukasza przypowieści o miłosierdziu. Jej opis słyszymy w 24 niedzielę zwykłą, na kilka dni przed świętem Podwyższenia Krzyża Świętego.
Patrząc na Krzyż łatwo przychodzi nam na myśl fakt śmierci Chrystusa i ogromu Jego Krwi przelanej za nas - Pasterz, który umiera, życie swoje oddając za owce. Taką właśnie ma wartość każdy z nas – życie Pasterza.

Wyobraź sobie taką sytuację: pasterz spostrzega, że brakuje jednej owcy wśród stada. Poruszony miłością do owcy i troską o nią idzie, aby ją odnaleźć. Zależy Mu na każdej, więc nie szczędzi sił, nie kalkuluje czy to się opłaca.

Czytaj więcej...

Wezwani do burzenia murów

Z nadzieją w sercu rozpoczęliśmy kolejny etap naszej codziennej wędrówki. Oto trwamy w miesiącu kończącym wakacje i przed nami miesiąc rozpoczynający nowy rok szkolny, nowy rok pracy. Jeden i drugi ważny dla naszego pielgrzymowania. Jeden i drugi jest okazją do czynienia dobra, do budowania otaczającego świata według porządku, który Jezus, nasz Pan i Bóg, zaprowadził przez swoją Najdroższą Krew – porządek miłości, pokoju, sprawiedliwości, szacunku do siebie samego, do brata i siostry. Każdy z nas może stać się ambasadorem tych wartości – zawsze, a zwłaszcza w naszej obecnej codzienności – tak upragnionych.

Jako podążający śladami Krwi Zbawiciela jesteśmy na nowo wezwani do burzenia murów, a zwłaszcza murów wrogości. Krew Chrystusa jest mocniejsza i to dzięki Jej mocy jesteśmy w stanie budować jedność, żyć i działać w przyjaźni z naszymi braćmi i siostrami. To dzięki Niej możemy wciąż na nowo stawać się nowymi ludźmi, wrażliwymi, odważnymi, zdolnymi do miłości Boga i bliźniego. Ta Krew jest niewyczerpanym źródłem życia dla każdego. Jest źródłem radości, bo każde spojrzenie na Tę Boską Krew mówi każdemu jak bardzo jest ukochany.

Wypełnieni tą prawdą oraz pełni zaufania chcemy podążać drogą - każdy swoją – służąc braciom i siostrom zgodnie z osobistymi darami, talentami oraz wprowadzając pokój i harmonię w naszą codzienność - niech dokonuje się to w naszym życiu, mocą Chrystusowej Krwi.

List do MPJ! - sierpień/wrzesień 2022

Mój Drogi / moja Droga!

Jak tam wakacje? Szybko mija czas? Mam nadzieję, że nie tylko przy komputerze albo telefonie komórkowym… Ruch palców to niekoniecznie ten ruch, który mamy ćwiczyć najbardziej…
Mi wakacje mijają bardzo szybko. A nowy rok szkolny będzie rzeczywiście nowy – będę uczyć w nowej szkole. Kogo tam poznam? Jak będzie? Wszystko przede mną. Dowiem się niedługo, ale już teraz nastawiam się pozytywnie.

I o tym właśnie chcę Ci coś napisać. O pozytywnym nastawianiu się. Czasem boimy się bardzo czegoś, co nas czeka – za krótszy, bądź dłuższy czas. Tracimy mnóstwo energii, bo strach odbiera nam siły i chęci.

Czytaj więcej...

Słowo Życia - sierpień 2022

ŁASKA NADMIERNA

„…napełnijcie stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi”.
(J 2, 7)

Stara, dobra i sprawdzona w teologicznej refleksji łacina, użyłaby zapewne w tym miejscu solidnego pojęcia, które wszystko wyjaśni duszy rozumnej: gratia superflua. Łaska Boża jest w człowieku nadmierna. To znaczy, że ma jej zawsze i w każdych okolicznościach więcej niż potrzebuje. Jak to? W czasach dyktatury subiektywnych przeżyć, dominujących również w subtelnym świecie duchowości, wobec takiego sądu większość zaczyna zaraz składać palce obu rąk, by wyliczać: tyle razy pożera mnie samotność, tonę w bezradności, lękam się przechodząc doliną ciemnych godzin, dni lub miesięcy, niepewny jest każdy następny krok, nie wiem – więc wniosek może być tylko jeden, że Bóg potrafi znikać, a z Nim będzie odchodzić Jego łaska.

Czytaj więcej...