Nawigacja strony
MYŚL DNIA
Słowo Życia
…wrzuciła wszystko, co miała… (Mk 12, 44)
Może warto dzisiaj zbliżyć się do otwartego Serca Jezusowego, które jak skarbona pomieści Twoje i moje,
i każde „wszystko”. Złóżmy w Jego głębi wszystkie nasze lęki, obawy, niepewności ...
Luty 2014
|
Mt 5, 13-16
Św. Mateusz Ewangelista mówi o roli i zadaniu, jakie powinni spełniać uczniowie Jezusa w świecie, co powinno ich charakteryzować. Mamy być jak sól i światło.
Wy jesteście solą dla ziemi. Jakie zadanie pełni sól? Nadaje ona smak naszym potrawom, aby były dobre. Bez soli potrawa jest mdła, niesmaczna. Soli potrzeba wprawdzie niewiele, aby coś było smaczne, gdyby jednak jej zabrakło, potrawy byłyby nie do zjedzenia. Dla naszych przodków sól miała też inne znaczenie, była środkiem konserwującym i chroniła przed zepsuciem.
Wy jesteście światłem świata.
Październik 2013
„Wzmocnij naszą wiarę!”
Łk 17, 5
Apostołowie prosili Pana: „Wzmocnij naszą wiarę!”. A Pan powiedział: „Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy i powiedzielibyście temu krzewowi morwy: <<Wyrwij się i przenieś do morza>>, to by was posłuchał. (Łk 17, 5-6)
W kolejne niedziele września słuchaliśmy Jezusa, który mówił "Kto nie dźwiga swego krzyża i nie idzie za Mną, nie może być moim uczniem" (Łk 14, 27); który przemawiał w przypowieściach o zagubionej owcy, miłosiernym ojcu, o nieuczciwym zarządcy i w końcu o Bogaczu i Łazarzu. "Kto jest wierny w małej rzeczy, jest wierny i w wielkiej" (Łk 16, 10). Świadkami wypowiadanych przez Jezusa słów, byli Jego uczniowie, którzy teraz zwracają się do Niego z prośbą, aby Ten wzmocnił ich wiarę.
Wrzesień
ON uznał mnie za godnego zaufania…
1 Tm 1, 12
Takie świadectwo dał o sobie św. Paweł Apostoł w 1 Liście do Tymoteusza, swojego umiłowanego ucznia, pisząc: Dzięki składam Temu, który mnie umocnił, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu. On uznał mnie za godnego zaufania i powierzył posługę, choć niegdyś byłem bluźniercą, prześladowcą i gnębicielem. Doznałem jednak miłosierdzia, ponieważ gdy nie wierzyłem, nie wiedziałem, co czynię (1 Tes 1, 12n, Najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem).
Sierpień
Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby on już zapłonął
Łk 12, 49
W Ewangelii świętego Łukasza, Jezus jest nieustannie w drodze. Jest Sługą, który głosi Dobrą Nowinę. Prorokiem, w którym grzesznicy i zagubieni odnajdują Przyjaciela. Św. Łukasz uświadamia nam fakt, że niektórzy ludzie, będą uznawać naukę Jezusa, inni wręcz przeciwnie odrzucą ją, zanegują. Apostołowie w tym wszystkim mają okazać się dojrzałymi i nie może ich przerażać sytuacja, w której nastąpi podział we wspólnocie, w rodzinie, czy w społeczeństwie. Jest on nieunikniony, ponieważ nauczanie Jezusa jest radykalnie różne od nauczania tego świata.
Lipiec
Maria… usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa
Łk 10, 39
Jezus gości w domu Marty i Marii. Marta pragnęła jak najlepiej przyjąć Jezusa, dlatego uwijała się koło rozmaitych posług (w 40). Czyniła to z wielkim zaangażowaniem i ofiarnością. Natomiast Maria usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa. Dlaczego nie pomagała Marcie? Dlaczego zostawiła jej całą pracę? Przecież w ostateczności postawa Marii wywołuje pewien kryzys u Marty, która nie potrafi zaakceptować zachowania siostry.
Słowo Życia na maj
… będziecie moimi świadkami
Dz 1, 8
Można powiedzieć, że jest to przykazanie, które Jezus Zmartwychwstały pozostawia swoim uczniom, zanim wstąpił do nieba.
W praktyce dla Apostołów znaczyło to pozostawienie wszystkiego i wszystkich, rezygnacja z własnych pragnień i dążeń, i oddanie się całkowicie prowadzeniu Ducha Świętego.
Słowo Życia na kwiecień
Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi
Dz 5, 29
Słowa te znajdujemy w Dziejach Apostolskich, są one odpowiedzią Piotra i Apostołów na zarzut Arcykapłana, że wbrew zakazowi nauczają oni w Imię Chrystusa, głosząc prawdę o zbawieniu.
Termin „słuchać” ma tutaj znaczenie nie tyle przyswajania słów, dźwięków za pomocą uszu, co bycie posłusznym temu, co usłyszałem, temu, który do mnie mówi.
Słowo Życia na luty
… trwajcie mocno w Panu
Flp 4, 1
Czy możemy wyobrazić sobie wspanialszą, bardziej fascynującą perspektywę niż ta, o której pisze św. Paweł w fragmencie Listu do Filipian, w kontekście którego bardziej zrozumiałe stają się jego słowa zachęty: … trwajcie mocno w Panu. Wcześniej św. Paweł pisze: Nasza ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała… (Flp 3, 20-21)
Słowa te wprowadzają do serc naszych nadzieję, radość, wdzięczność, rozbudzają tęsknotę, motywują do mocnego trwania w Panu.
Słowo Życia na wrzesień
.JPG)
|
(Mk 9, 35)Te słowa wypowiedział Jezus do Apostołów po sytuacji, w której ci „posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy” (Mk 9, 34). Dopowiedzeniem tego zdania było ukazanie uczniom dziecka i stwierdzenie: „Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał”(Mk 9, 37).Ten fragment Ewangelii pokazuje nam, że nawet najbliżsi towarzysze Mistrza z Nazaretu nie byli wolni od problemów, od chęci bycia pierwszym, ważniejszym.Przywołanie ich do porządku jest również wskazówką dla nas, jak my mamy postępować w naszym życiu, w którym ciągle napotykamy na trudności, często wynikające z naszych niezdrowych ambicji.
„Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”.
Może nam się wydawać, że te słowa nie pasują do dzisiejszych czasów. Przecież służba czy bycie ostatnim nie są zupełnie w modzie, a dzisiaj świat idzie za tym, co modne, idzie z postępem…
Jak zatem odnieść tę wskazówkę Jezusa do naszej codzienności?
Przyglądając się różnym sytuacjom każdego dnia można zauważyć, że tak wiele jest w nas chęci dorównania innym w ich bogactwie, pozycji społecznej. Tak często zazdrościmy innym awansu w pracy, stopni w szkole, dobrych relacji w rodzinie, w pracy zawodowej.
Czy nie porównujemy siebie do innych? Czy jestem lepszy, bardziej zaradny, utalentowany, bogatszy, może zgrabniejsza czy bardziej przystojny? Tak trudno jest ustąpić drugiemu, dać mu lepsze miejsce, „postawić go wyżej od siebie”, pochwalić – tak szczerze, bez zazdrości.
Patrząc na realia naszego życia widzimy, że słowa Jezusa: „Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich” są dziś nam bardzo potrzebne i powinniśmy się starać wprowadzać je w swoje życie. Niech staną się one drogowskazem na naszych ścieżkach prowadzących do Domu Ojca.
Owszem, ambicje są potrzebne, ale nie za wszelką cenę, nie kosztem drugiego. Tak bardzo często brakuje nam pokory. Może właśnie teraz trzeba coś zmienić. Szukamy wzorców…
Dla nas najpiękniejszym przykładem pokory jest Maryja, której urodziny i imieniny obchodzimy w miesiącu wrześniu. Spójrzmy więc na Nią. Ona – tak bardzo wywyższona przez Boga, wybrana spośród nas – ludzi, staje się Służebnicą Pańską, nie wynosi się ponad innych, choć jest Matką Boga. Zawsze jest gotowa, by służyć. Dla nas nie jest to łatwe, ale jest możliwe. Potrzeba tylko naszej gotowości i otwartości na Bożą łaskę.sytuacjom każdego dnia można zauważyć, że tak wiele jest w nas chęci dorównania innym w ich bogactwie, pozycji społecznej. Tak często zazdrościmy innym awansu w pracy, stopni w szkole, dobrych relacji w rodzinie, w pracy zawodowej. Czy nie porównujemy siebie do innych? Czy jestem lepszy, bardziej zaradny, utalentowany, bogatszy, może zgrabniejsza czy bardziej przystojny? Tak trudno jest ustąpić drugiemu, dać mu lepsze miejsce, „postawić go wyżej od siebie”, pochwalić – tak szczerze, bez zazdrości.
Zastanów się, jak Ty możesz w swoim środowisku „być ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”? Jak możesz być sługą w swojej rodzinie, w miejscu pracy, w szkole, we wspólnocie? Na pewno okazji do służby jest wiele.
Być sługą – to najpierw kochać i zauważać potrzeby innych, być pomocą bez szukania uznania, zapłaty, bez oczekiwania na słowo „dziękuję”.
Być sługą, służebnicą Pana obecnego w każdym człowieku.
Przyjąć drugiego jak dziecko – to przyjąć Chrystusa do swego serca.
On wynagrodzi nasz trud, naszą służbę i troskę o bliźniego.
