Rekolekcje

W ramach apostolstwa uczestniczymy w głoszeniu Słowa Bożego.

Dlatego organizujemy skupienia oraz rekolekcje dla osób różnych stanów: dzieci, młodzieży i dorosłych. Głównym miejscem tej formy apostolstwa jest Miasteczko Krwi Chrystusa w Chrustach.

Bliższe informacje i terminy znajdują się w zakładce Terminy.

Pod znakiem Krwi Chrystusa

 

b_150_100_16777215_00___images_galeria_apostolstwo_apostolstwo.JPG

 Nasze apostolstwo znajduje swoje źródło w kontemplacji tajemnicy Chrystusa, który odkupił wszystkich ludzi własną Krwią. Zjednoczenie z Bogiem w modlitwie, pozwala nam widzieć we właściwym świetle świat i jego potrzeby.

Głównym zadaniem naszego Stowarzyszenia jest głoszenie Dobrej Nowiny.

Nasza misja nie polega jednak tylko na prowadzeniu wielkich akcji i rekolekcji.

Dla nas WSZYSTKO JEST OKAZJĄ DO MISJI –  a więc modlitwa, każda praca, choroba, różne trudności, spotkania z ludźmi itp.

To, co czynimy, staramy się wykonywać z radosną ofiarnością tj. z miłością.

 

Jesteśmy świadome, że w każdym zadaniu woła do nas Krew Chrystusa
i, że to Tą Krew idziemy zbierać do naszych serc,
aby ani jedna Jej Kropla nie spadła na ziemię nadaremno.

Bierzemy udział w b_150_100_16777215_00___images_galeria_apostolstwo_apostolstwo_praca.JPGmisji Chrystusa na wzór Maryi i niewiast w Ewangelii, służąc odpowiedzialnym w Kościele i całemu ludowi Bożemu szczególnie przez dar duchowego macierzyństwa. Oznacza to stanięcie z miłością i w pokorze pod krzyżem drugiego człowieka, który został obmyty Krwią Zbawiciela.

 

W praktyce polega to na daniu pierwszeństwa takim pracom i zadaniom, które są ukryte i tylko wiara, nadzieja i miłość pozwalają odkryć ich piękno i wartość.

 

W ramach możliwości każda z naszych wspólnot domowych otwiera serca i drzwi, by udzielić „pierwszej pomocy” potrzebującym.
Staramy się dać nie tylko pomoc materialną, ale przede wszystkim Pana Boga i nasze serca.

 

 

 

Podkategorie

  • Terminy
  • Czytelnia
  • Droga Młodzieży
  • Apostołowie Krwi Chrystusa
  • Słowo Życia

    Słowo Życia na czerwiec

     

    Idźcie i głoście...        Mt 10, 7

     

    Bóg umiłował i stworzył każdego osobiście: jako jedynego i niepowtarzalnego. Jednym słowem, oryginalnego. Ale nie stworzył nas w izolacji do siebie: jesteśmy narodem, jesteśmy rodziną.

    Nie powinno więc dziwić, że Bóg, udzielając nam daru życia, chciał i chce wciąż mieć kogoś, kto będzie Jego głosem pośród innych. Pośród nas. Mowa o Jezusie. On jest bowiem Pośrednikiem w całym tego słowa znaczeniu. Jest samym Słowem, które stało się widzialnym ciałem, które można dotknąć. Ale - co ważne - również Jezus chce mieć koniecznie kogoś, kto w zjednoczeniu z Nim da poznać innym dar Boga Ojca. Nie odnosi się to tylko do kapłanów lub innych zatrudnionych: wszyscy jesteśmy misjonarzami miłości; wszyscy jesteśmy wezwani, by w tym świecie wzbudzać pewne nadzieje, budzić drzemiące oczekiwanie dobra. Tym bardziej, że i nadzieje, i dobro już tu są! Lecz prawdą jest i to, że często łatwiej ukryć się za stwierdzeniami: „To nie moja sprawa" albo: „Nie potrafię", niż dać wyraz temu, do czego powołał nas Jezus. Być może więc nie dość wystarczająco mocno pali się w naszym sercu miłość — całkowicie darmowa — jaką Bóg nas otoczył. I to na zawsze, obejmując nas swym przebaczeniem... Tak, lecz to jest nasze zadanie, ponieważ otrzymaliśmy dar wiary zupełnie darmo! Dlatego też — wbrew naszym obawom — jesteśmy zdolni do realizacji naszego misyjnego zadania. Przecież nieustannie ożywia nas Duch Jezusa, obdarza siłą i mądrością!

     

    Wielka jest Twoja miłość, o Boże!

    Ty potrzebujesz ludzi,

    aby dać się ludziom poznać.

    I w ten sposób łączysz swoje Boskie działanie

    i swoje Boskie słowo

    z działaniem i słowami ludzi.

    I to ani nie bardziej doskonałych,

    ani nie lepszych od innych.

     

    Wielka jest Twoja miłość, o Boże!

    Ty nie boisz się naszej słabości

    ani nawet naszego grzechu:

    uczyniłeś go swoim,

    aby naszym stało się Twoje życie,

    które leczy każde zło.

     

    Wielka jest Twoja miłość, o Boże!

    Odnów Twoje Przymierze,

    dzięki temu, kto łamie Chleb życia,

    kto głosi słowa przebaczenia,

    głosi ewangeliczne przesłanie...

    Dzięki temu, kto czyni siebie sługą braci,

    świadczy o Twojej nieskończonej miłości

    i czyni widzialnym Królestwo niebieskie.

    Prosimy Cię, o Boże:

    spraw, aby tych pośród nas nigdy nie brakowało!

     

    G. Zevini – P. G. Cabra, Lectio divina na każdy dzień.

    Niedziele okresu zwykłego, rok A, Warszawa 2007, 127-129.