Nawigacja strony
Myśl dnia
ADWENT - Szkoła Pokory
Jak ośmielasz się liczyć na siebie, skoro wszystko otrzymałeś jako dar Boga?
Rozważanie na dziśSłowo Życia
…wrzuciła wszystko, co miała… (Mk 12, 44)
Może warto dzisiaj zbliżyć się do otwartego Serca Jezusowego, które jak skarbona pomieści Twoje i moje,
i każde „wszystko”. Złóżmy w Jego głębi wszystkie nasze lęki, obawy, niepewności ...
Formacja
Kto słyszy Boże wołanie i decyduje się odpowiedzieć na nie, wyraża chęć, aby Pan Bóg kroczył z nim na drodze życia.
Decyzja na poświęcenie się Panu Bogu nie jest wybraniem środka do realizacji własnych planów życiowych, własnej samorealizacji. Nie może być ucieczką od obowiązków, od odpowiedzialności za siebie.
Decyzja na poświęcenie się Panu Bogu w Zgromadzeniu Misjonarek Krwi Chrystusa jest autentyczną, gdy ukochałaś Pana Boga i pragniesz poświęcić się Jemu bez reszty na drodze, jaką proponuje nasze Zgromadzenie – drodze duchowości Krwi Chrystusa.
Dla dobrego rozeznania powołania jak i dla jego pogłębienia służy formacja.
Proces formacji odbywa się w ramach naszej duchowości. Przygotowuje do pełnego i świadomego uczestnictwa w życiu i apostolstwie naszego Stowarzyszenia.
Najistotniejszym celem formacji jest doprowadzenie sióstr do jak najpełniejszego poświęcenia się Chrystusowi i Kościołowi.
Postulat
To pierwszy etap w życiu siostry Misjonarki Krwi Chrystusa. Trwa on od 6 do 12 miesięcy. Jego celem jest zapoznanie się ze wspólnotą, stylem życia i apostolstwem naszego Stowarzyszenia.
Nowicjat
Drugim etapem formacji jest nowicjat, który rozpoczyna życie w Stowarzyszeniu.
Może być przyjęta do niego postulantka, która ukończyła 17-ty rok życia.
Z reguły trwa dwa lata. Pierwsze 12 miesięcy nowicjuszka spędza we wspólnocie nowicjackiej. Natomiast w drugim roku może odbyć praktykę apostolską w jednym z naszych domów.
Nowicjat ma na celu upewnienie się co do Bożego powołania właściwego naszemu Stowarzyszeniu oraz przygotowanie do życia w nim poprzez wprowadzenie w praktykę rad ewangelicznych i życie wspólnotowe. Uczy łączyć pracę i kontemplację oraz rozwijać w sobie miłość do Kościoła i jego pasterzy.
Juniorat
To okres formacji między pierwszymi przyrzeczeniami a przyrzeczeniami definitywnymi, trwający z reguły 4 lata. Rozpoczyna się on uroczystym odnowieniem przymierza chrztu świętego i bierzmowania przez pierwsze przyrzeczenia wierności, które są składane na rok i co roku ponawiane.
Przez złożenie przyrzeczeń wierności siostry zobowiązują się do zachowania trzech rad ewangelicznych i oddają się na służbę Bogu.
W okresie junioratu siostry pogłębiają życie duchowe, przygotowują się odpowiednio do pracy w Stowarzyszeniu oraz rozwijają umiejętność łączenia życia wewnętrznego z pracą zewnętrzną.
Poznając wszechstronnie życie w Stowarzyszeniu, juniorystki przygotowują się do przyrzeczeń definitywnych, rozumianych jako świadomy i nieodwołalny dar z siebie złożony Chrystusowi – Oblubieńcowi.
Profesja wieczysta
Poświęcenie swojej osoby Chrystusowi przez przyrzeczenia definitywne, jest ciągłym procesem i żąda od nas wierności do końca życia. Relacja sióstr do Boga powinna nieustannie się pogłębiać, a kontemplacja i działalność coraz bardziej tworzyć jedność.
Na wzór otwartego Serca Jezusa siostry kształtują w sobie przez całe życie postawę otwartości na każdego człowieka.
Każda siostra jest odpowiedzialna za własną formację, pracę nad sobą, rozwój powołania, a tym samym za rozwój i świętość Stowarzyszenia.
Odpowiadając na łaskę Bożego powołania, abym naśladowała Chrystusa ubogiego, pokornego i ukrzyżowanego,
na cześć i chwałę Trójcy Przenajświętszej
ja siostra………….., z własnej i nieprzymuszonej woli, na Twoje ręce Matko Generalna, wobec wspólnoty sióstr przyrzekam na całe życie żyć w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie, według Konstytucji Sióstr Misjonarek Krwi Chrystusa. Całym sercem oddaję siebie na służbę Bogu i Kościołowi w tej Wspólnocie.
Ufając Bogu, który jest zawsze wierny i błagając o wstawiennictwo Maryję, Matkę Odkupiciela oraz świętego Józefa i wszystkich naszych Patronów, pokornie proszę o łaskę wytrwania w wierności mojemu powołaniu, abym wspomagana przez Kościół i moją siostrzaną wspólnotę mogła osiągnąć doskonałą miłość.