Słowo Życia - maj 2022

Ampelos-2.jpg

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać (J 14,23)

W swej mowie pożegnalnej Pan Jezus, zapowiadając swoje odejście z tego świata, zapewnił ich, że pewnego dnia powróci. Wskazuje również na to, w jaki sposób uczniowie mogą nadal cieszyć się Jego obecnością w tym czasie rozłąki. I nie chodzi tutaj wyłącznie o uczniów obecnych w Wieczerniku, ale o uczniów wszystkich czasów, również nas. Warto tutaj zwrócić uwagę na słowa Pana Jezusa, który zwracając się do uczniów nie używa słowa "ty", ale mówi bezosobowo: Jeśli Mnie kto miłuje...

Każdy bez wyjątku, może i powinien stać się uczniem Syna Bożego i uczestniczyć w Jego życiu poprzez miłość.
A co to znaczy kochać? Jak można kochać? Często słyszymy, że miłość to uczucie. Nic bardziej błędnego. Miłość nigdy nie jest czymś ograniczonym tylko do uczuć, a co gorsza - do rozumowania. Miłość jest praktyczna.

Jezus natychmiast ustanawia konkretny związek między miłością a przykazaniami.: Jeśli kto mnie miłuje, będzie zachowywał moją naukę.

Trzeba jednak uważać, aby nie myśleć, że miłość polega jedynie na przestrzeganiu zasad. Jezus nie odnosi się jedynie do zewnętrznej praktyki, ale do zdolności poważnego traktowania tego, o co prosi w całej Ewangelii, a największą Jego prośbą w całej Ewangelii jest MIŁOŚĆ!
Tylko ci, którzy są gotowi wzrastać w zdolności do miłości, mogą powiedzieć, że kochają Jezusa. To właśnie poprzez miłość Bóg zamieszkuje w nas. Dlatego powinniśmy uczyć się, aby nasz codzienny rachunek sumienia dotyczył przede wszystkim miłości.

Miłość Jezusa objawia się w praktykowaniu Jego słowa (np. w życiu Słowem Życia). Jeśli więc kto miłuje Jezusa i zachowuje Jego słowo, ten przyjdzie do Niego, a z Jezusem przyjdzie także do Ojca, bo Oni są jedno.
Prośmy Ducha Świętego, aby uczył nas tego, jak kochać. Niech nam zawsze przypomina o tym, co najważniejsze, abyśmy nauczyli się być zdolni do miłości na wzór samego Jezusa. Jest to wielkie dzieło, które nie spoczywa na nas, ale na łasce Bożej. I o tą wielką łaskę się módlmy.

s. Maksymiliana MSC