Nawigacja strony
Myśl dnia - MIŁOSIERDZIE
Słowo Życia
Trzeba… weselić się i cieszyć…
Kto ma serce zestrojone z Bogiem, kiedy widzi skruchę danej osoby, niezależnie od tego, jak ciężkie byłyby jej błędy, raduje się z niej. Nie skupia się na błędach, nie wytyka palcem zła, ale raduje się z dobra, gdyż dobro drugiego jest także moim!
Orędzie Ojca Świętego Franciszka na Wielki Post 2023 r.
Asceza wielkopostna, itinerarium synodalne
Drodzy bracia i siostry!
Ewangelie Mateusza, Marka i Łukasza zgodnie opisują wydarzenie przemienienia Jezusa. Widzimy w nim odpowiedź Pana na niezrozumienie, jakie okazali mu jego uczniowie. Nieco wcześniej bowiem doszło do poważnej kontrowersji między Nauczycielem a Szymonem Piotrem, który po wyznaniu wiary w Jezusa jako Chrystusa, Syna Bożego, odrzucił Jego zapowiedź męki i krzyża. Jezus stanowczo go upomniał: „Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo myślisz nie na sposób Boży, lecz na ludzki!” (Mt 16, 23). A „po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno” (Mt 17, 1).
Ewangelia o Przemienieniu Pańskim jest głoszona co roku w drugą niedzielę Wielkiego Postu. Rzeczywiście w tym okresie liturgicznym Pan bierze nas ze sobą i prowadzi na miejsce odosobnione.
Pustynia i ogród
Rdz 2,7-9; 3,1-7. Medytacje Wielkiego Postu w tym cyklu otwiera znakomita Genesis – czyli symboliczna księga Rodzaju ludzkiego. Nie można jej pominąć w biblijnej modlitwie, trudno jej nie znać, albo nie zauważać szeroko rozpoznawalnych elementów z księgi, które wniknęły w głąb tylu kultur i cywilizacji. Z racji treści zwój ten zostaje umieszczony na początku ogólnego katalogu Pisma świętego, bo jego autor zajmuje się przecież istnieniem i potegą Boga, stworzeniem, a wreszcie powołaniem z nicości człowieka – a to są początki historii zbawienia i pierwsze ze wszystkich tematów.
Słowo Życia - marzec 2023
Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, stanie się źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu (J 4, 13-14)
W rozmowie z Samarytanką przy studni Jakubowej - która wśród opowieści ewangelicznych lśni niczym perła - Jezus mówi o wodzie jako o żywiole najprostszym, lecz życiodajnym, najbardziej pożądanym przez ludzi przywykłych do życia na pustyni. Nie trzeba wielu wyjaśnień, żeby zrozumieć, co znaczy woda.
Woda źródlana służy naszemu życiu ziemskiemu, podczas gdy woda żywa, o której mówi Jezus, daje życie wieczne.
Droga do Boga
...w Środę Popielcową, rozpoczynamy nową drogę wielkopostną, która trwa czterdzieści dni i prowadzi nas do radości Paschy Pana, do zwycięstwa życia nad śmiercią...
Jest to droga, na której każdego dnia trzeba wyzbywać się coraz bardziej naszego egoizmu i naszego zamknięcia, aby uczynić miejsce Bogu, który otwiera i przemienia serce.
List do MPJ - luty 2023
Wdzięczność lekarstwem na smutek.
Równe szanse - rozważanie niedzielne
Iz 58, 7 –10. Tekst proroka Izajasza jest bardzo bliski wszystkim czerpiącym modlitwą ze źródła Bożego Słowa. Pojawia się nader często, co nie trudno zauważyć, w liturgii Kościoła. Mimo przypuszczalnie trzech różnych autorów, intuicja zwoju Izajasza idzie jasno ku jednemu celowi. To właśnie najlepiej świadczy o fakcie, że nadrzędnym autorem natchnionych tekstów Pisma Świętego jest Bóg, a ludzcy pisarzy co najwyżej usługują Mu talentem, gramatyką czy piórem. Rozdział podany na modlitwę wewnętrzną tej niedzieli to Trito-Izajasz, a więc ostatni z trzech spisujących słowa księgi. Świadectwo proroka można nazwać stanowczym traktatem o praktycznej miłości bliźniego. Zostaje ono wplecione w szerszy kontekst rozdziału pięćdziesiątego ósmego, z którego Izajasz – ku zdziwieniu czytelników – wyprowadza temat autentycznego postu.
Słowo Życia - luty 2023
Wy jesteście światłem świata Mt 5, 14
Nie mamy świecić sobą, własnymi zdolnościami, talentami dla zdobycia swojej chwały, ale Chrystusem, którego w sobie nosimy przez przyjmowanie Go w Eucharystii.
O tyle świecimy Jego światłem o ile jesteśmy z Nim zjednoczeni. Każdy nasz gest, sposób mówienia, zachowania jak również dzieła, których się podejmujemy świadczą o tym, czy Jezus Chrystus żyje w nas. Słowa Pana Jezusa: Wy jesteście światłem świata dla ludzi ochrzczonych nie są propozycją ani zachętą, lecz stwierdzeniem, czymś oczywistym, bo skoro wierzę to, żyję w świetle nauki Chrystusa i niosę w sobie Jego światło tam, gdzie panują ciemności grzechu, gdzie nie odróżnia się dobra od zła, ani prawdy od fałszu.
Ofiarowanie Pańskie - rozważanie Benedykta XVI
W dzisiejsze święto kontemplujemy Pana Jezusa, którego Maryja i Józef przynoszą do świątyni, aby Go «przedstawić Panu» (Łk 2, 22). W tej ewangelicznej scenie objawia się tajemnica Syna Dziewicy, konsekrowanego Ojca, który przyszedł na świat, aby wiernie wypełnić Jego wolę (por. Hbr 10, 5-7). Symeon określa Go jako «światło na oświecenie pogan» (Łk 2, 32) i zapowiada profetycznymi słowami Jego najwyższą ofiarę złożoną Bogu oraz Jego ostateczne zwycięstwo (por. Łk 2, 32-35). Jest to spotkanie dwóch Testamentów — Starego i Nowego. Jezus wchodzi do starożytnej świątyni, On, który jest nową Świątynią Boga; przychodzi nawiedzić swój lud, wypełniając posłuszeństwo Prawu i zapoczątkowując ostateczne czasy zbawienia.
Warto przyjrzeć się z bliska temu wejściu Dzieciątka Jezus do majestatycznej świątyni, pośród wielkiej krzątaniny mnóstwa osób, pochłoniętych swoimi zajęciami: kapłanów i lewitów, pełniących kolejno swoją służbę, licznych wiernych i pielgrzymów, którzy pragnęli spotkać się z Bogiem świętym Izraela. Nikt z nich jednak niczego nie zauważa. Jezus jest dzieckiem jak inne, pierworodnym dwojga bardzo prostych rodziców. Także kapłani zdają się niezdolni dostrzec znaki nowej i szczególnej obecności Mesjasza i Zbawiciela.
Autonomia chrześcijańska - rozważanie niedzielne.
Przed nami III Niedziela zwykła. A jednak niezwykła gdyż, zwana Niedzielą Słowa Bożego, szczególnie zaprasza nas do osobistego spotkania ze Słowem, które "jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej drodze” (Ps 119,105). Niech poniższe rozważanie pomoże nam głębiej i owocniej przeżyć ten dzień, spotkać się ze Słowem, które "jest żywe i skuteczne" (Hbr 4,12)
• Iz 8, 23b – 9,3. Cała księga Izajasza to aż sześćdziesiąt sześć rozdziałów zwartego tekstu, który z racji na styl pisania, wrażliwość literacką oraz różnorodność terminów i słów, można podzielić na trzy odrębne części, zapisane przez trzech różnych autorów. W dzień święty, nazywany decyzją papieża Franciszka niedzielą Bożego Słowa, Matka Kościół podaje wszystkim do medytacji jeden z piękniejszych fragmentów całości. Jest nim rozdział ósmy zwoju, nazywany też Księgą Emmanuela.