Nawigacja strony
Myśl dnia
Słowo Życia
Trzeba… weselić się i cieszyć…
Kto ma serce zestrojone z Bogiem, kiedy widzi skruchę danej osoby, niezależnie od tego, jak ciężkie byłyby jej błędy, raduje się z niej. Nie skupia się na błędach, nie wytyka palcem zła, ale raduje się z dobra, gdyż dobro drugiego jest także moim!
II NIEDZIELA Wielkiego Postu
Na początku Wielkiego Postu Ewangelia mówi nam o tym, co się zdarzyło na górze Tabor. Nieco wcześniej w Cezarei Filipowej Jezus oznajmił swoim uczniom, że będzie cierpiał w Jerozolimie i poniesie śmierć z rąk arcykapłanów, starszych i uczonych w Piśmie. Ta zapowiedź zaskoczyła i zasmuciła Apostołów. Teraz Jezus zabrał ze sobą Piotra, Jakuba i Jana; wziął ich osobno, aby się modlić. Przez sześć dni Apostołowie pozostawali smutni z powodu zapowiedzi z Cezarei Filipowej. Czułość Jezusa sprawiła, że teraz oglądają Jego chwałę. Jezus zawsze postępował tak ze swoimi uczniami. Pośród największych cierpień przynosił niezbędną pociechę, by mogli iść dalej. Francisco F. Carvajal „Rozmowy z Bogiem” TOM II
