Nawigacja strony
Myśl dnia - MIŁOSIERDZIE
Słowo Życia
Trzeba… weselić się i cieszyć…
Kto ma serce zestrojone z Bogiem, kiedy widzi skruchę danej osoby, niezależnie od tego, jak ciężkie byłyby jej błędy, raduje się z niej. Nie skupia się na błędach, nie wytyka palcem zła, ale raduje się z dobra, gdyż dobro drugiego jest także moim!
Eucharystia - ofiara Chrystusa i Kościoła
"Podczas składania darów chleba i wina, kapłan dołącza kroplę wody do wina, które mają symbolizować nas ludzi. W czasie konsekracji te krople, rozpuszczone w winie, zamieniają się również w Krew Chrystusa. Chleb symbolizuje trud ludzkiej pracy, a wino – cierpienie i różne bolesne doświadczenia.
Gdy sprawujemy lub uczestniczymy codziennie we Mszy św., to jakby na nowo na ołtarzu podpisujemy i potwierdzamy Panu Bogu prawo do siebie, pogłębiając tym samym świadomość naszej konsekracji, czyli przynależności do Boga.
Matka wielkiego wychowawcy młodzieży św. Jana Bosko – Małgorzata Bosko, w dniu prymicji swego syna powiedziała: „synu, odprawić Mszę św. – to znaczy cierpieć”. Msza św. zobowiązuje nas do ofiarnego życia i wychowuje nas do bezinteresownej miłości i poświęceń.
Proste papieskie wezwanie do modlitwy
Święty Jan Paweł II był niewątpliwie człowiekiem modlitwy. Była ona dla niego przestrzenią intymnego spotkania z Bogiem, źródłem mądrości, siły. Budował na niej całe swoje życie, powołanie.
Podczas pierwszej pielgrzymki do Polski, zachęcał do życia modlitwą, do modlitwy nieustannej:
„Chcę wam powiedzieć wszystkim (…) nie ustawajcie w modlitwie. Trzeba się zawsze modlić, a nigdy nie ustawać (por. Łk 18,1), powiedział Pan Jezus.
Módlcie się i kształtujcie poprzez modlitwę swoje życie. „Nie samym chlebem żyje człowiek” (Mt 4,4) i nie samą doczesnością, i nie tylko poprzez zaspokajanie doczesnych – materialnych potrzeb, ambicji, pożądań, …
List do MPJ! - styczeń 2020
Mój Drogi / moja Droga!
Święta, święta i… Świadomie nie kończę tego powiedzonka, ponieważ jest przykre. Albo dokończę – i po świętach. Co to oznacza? Chyba najbardziej to, że ten, kto tak mówi, tak naprawdę niewiele zrozumiał i przeżył. Jezus po raz kolejny pukał do serca, ale po raz kolejny Mu nie otworzono… A teraz zaczął się już nowy rok 2020. Ile lat w nim skończysz? Co planujesz? O czym marzysz? Czego się boisz? Na co czekasz?
Słowo Życia - styczeń 2020
A Słowo stało się ciałem
i zamieszkało wśród nas
(J 1, 14)
Wiemy, co to oznacza dla chrześcijan. Syn Boży, druga Osoba Trójcy, zstąpił w łono Dziewicy, stał się człowiekiem takim jak my. „Założył swój przybytek pośród nas". Jest to główna prawda chrześcijaństwa, która wraz z nauką o Trójcy odróżnia je od każdej innej religii. Prawie wszystkie religie pojmują religię jako wznoszenie się ku Bogu, budowanie czegoś na kształt piramidy, na szczycie której można spotkać bóstwo. W chrześcijaństwie jest na odwrót. To Bóg zszedł i wznosi nas ku sobie. Tu piramida jest odwrócona i jej szczyt opiera się na ziemi: Ten Syn podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi (Hbr 1, 3).
To zdanie świętego Jana zawsze przypominało chrześcijanom także inną prawdę: że również w ich życiu słowo musi stać się ciałem, to znaczy wiara musi przełożyć się na czyny, miłość na konkretne czyny miłosierdzia.
Nowy Rok 2020!
Nasze ziemskie życie zawarte jest w czasie -czasie, który jest Bożym darem dla każdego z nas. Obyśmy jak najlepiej wykorzystali ten dar i każdy dzień Nowego Roku przeżyli w Bożej Obecności.
Te słowa z Pisma Świętego niech będą naszym życzeniem dla Ciebie na cały Nowy Rok 2020:
"Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem."(Lb 6, 24-26)
Z darem modlitwy
Misjonarki Krwi Chrystusa
Życzenia Bożonarodzeniowe 2019
«Ukazała się (...) łaska Boga,
która niesie zbawienie wszystkim ludziom» (Tt 2,11)
Słowa apostoła Pawła ujawniają tajemnicę tej świętej nocy: ...
Jest to noc radości, ponieważ od teraz i na zawsze Bóg, Odwieczny, Nieskończony, jest Bogiem z nami: nie jest daleki, nie musimy Go poszukiwać na orbitach nieba lub w jakiejś mistycznej idei; jest blisko, stał się człowiekiem i nigdy nie odłączy się od naszego człowieczeństwa, które uczynił swoim....
I aby Go spotkać, trzeba iść tam, gdzie On przebywa: trzeba się pochylić, uniżyć się, stać się małymi.
(Z homilii Papieża Franciszka, 24.12.2016)
Niech wypełniająca betlejemską stajenkę Boża Światłość przynosi pokój i nadzieję,
rozpraszając wszelkie mroki i niepewności jutra,
a Dzieciątko Jezus obdarza swym błogosławieństwem,
zdrowiem oraz potrzebnymi siłami w codzienności.
Z darem modlitwy
Misjonarki Krwi Chrystusa
List do MPJ! - grudzień 2019
Zauważyliście, że już adwent?
Oto rozmowa pewnych dziewczynek,
myślę, że można z niej skorzystać także dla siebie:)
– Tak bardzo się cieszę, że już niedługo święta! - powiedziała uśmiechając się Madzia.
– Naprawdę się cieszysz? - zdziwiła się Kasia. - U nas to oznacza baaardzo dużo pracy, już na samą myśl bolą mnie ręce...
– Jakiej pracy? - tym razem Madzia była zdziwiona.
– Jak to jakiej? Wszystkie okna trzeba pomyć, we wszystkich szafkach zrobić porządek, posprzątać w komórce... I jeszcze zakupy i pomoc w kuchni... Potem w święta nie mam siły na nic... A u was nie ma sprzątania?
Krew Słowa Wcielonego
Krwi Chrystusa,
Wcielonego Słowa Bożego,
wybaw nas.
To wezwanie z Litanii do Krwi Chrystusa jest z pewnością najodpowiedniejsze, żeby uchwycić tajemnicę Adwentu i Bożego Narodzenia w świetle duchowości Krwi Chrystusa. Wyjaśnia ono przede wszystkim Adwent jako czas oczekiwania, który powraca do pierwszego przyjścia Chrystusa i niejako przynagla je, w nadziei na powtórne przyjście – paruzję, która zakończy bieg historii i da początek nowemu niebu i nowej ziemi. Zarówno w pierwszym jak i drugim przyjściu Ten, którego oczekujemy jest „odziany w szatę we krwi skapaną, a nazwano Go imieniem Słowo Boga” (Ap 19,13). Do Niego zwraca się Kościół wołając: „Przyjdź Panie Jezu”.
Posłani w kolejny Adwent
Drogi ziemskiego pielgrzymowania człowieka wierzącego są zawsze wchodzeniem na górę, gdzie można spotkać Boga i przyjąć Jego moc. Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską (Iz 2,3), zachęca dzisiaj prorok Izajasz. Psalmista zaś woła: Pójdziemy do domu Pańskiego ( Ps 122,1). Zatem obydwaj wskazują na wspólne podążanie, ku budowaniu powszechnego Królestwa pokoju i sprawiedliwości ( por. Iz 1,26), akcentującego uniwersalizm religijny ( por. Iż 45, 14-15; 66, 18-21). Jesteśmy wezwani, aby we wspólnocie wierzących rozpoznawać Chrystusa; przecież modlimy się, aby On nas nauczył dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami (Iz 2,3), a wtedy możemy być pewni dobrych owoców.
