
SZKOŁA POKORY - 11 dzień - 4 grudnia
KTO Z POKORNEGO SERCA SAMEGO SIEBIE UNIŻA,POTRAFI ODKRYĆ WARTOŚĆ DRWINY I OBRAZY. Najbardziej...

SZKOŁA POKORY - 10 dzień - 3 grudnia
ROZWAŻANIE WŁASNEJ NĘDZY I NICOŚCIDAJE DUŻO CIERPLIWOŚCI W UPOKORZENIU. Największą naszą...

Słowo Życia - grudzień 2023
Czuwajcie (Mk 13, 37) Ewangelia, którą czytamy w pierwszą niedzielę...

SZKOŁA POKORY - 9 dzień - 2 grudnia
UŚWIADOMIENIE SOBIE WŁASNEJ GŁUPOTY I NĘDZYJEST LEKARSTWEM NA PYCHĘ I ZAROZUMIAŁOŚĆ. Nie...

SZKOŁA POKORY - 8 dzień - 1 grudnia
KTO W POKOJU SERCA I POKORNIE PRZYJMUJE WZGARDĘ ZDOBĘDZIE NIEWYOBRAŻALNĄ WIELKOŚĆ. Czy...

Niezachwiana ufność - I Niedziela Adwentu
Iz 63, 16b–17;19b. 64, 2b-7. Izajasz to jeden z plejady wielkich przewodników Adwentu....
-
SZKOŁA POKORY - 11 dzień - 4 grudnia
-
SZKOŁA POKORY - 10 dzień - 3 grudnia
-
Słowo Życia - grudzień 2023
-
SZKOŁA POKORY - 9 dzień - 2 grudnia
-
SZKOŁA POKORY - 8 dzień - 1 grudnia
-
Niezachwiana ufność - I Niedziela Adwentu
Nawigacja strony
MYŚL DNIA
Słowo Życia
Czuwajcie
Wnętrze pustego grobu - V Niedziela Wielkiego Postu
• Ez 37, 12-14. Rozdział trzydziesty siódmy wspaniałej, dumnej, a nawet heroicznej księgi proroka Ezechiela, to być może jeden z najbardziej znanych jej fragmentów. Nazywa się go często hymnem lub wizją odrodzenia ludu wybranego. W ogóle tekst Ezechiela bez wątpienia nosi na sobie znamię osobowości jego autora. Tak pisze tylko wybitny, niezłomny człowiek. Kim był zatem Ezechiel? W porównaniu do innych proroków albo postaci Starego Testamentu wiadomo bardzo dużo o jego życiu. Był on synem kapłana i sam pełnił czynności kapłańskie. Egzystencję Ezechiela nagle przenika wielki dramat.
Oko duszy - IV Niedziela Wielkiego Postu
• 1 Sm 16, 1b. 6-7. 10-13b. Dwie wielkie i znaczące księgi proroka Samuela, przyporządkowane są w Biblii do kategorii kronik spisujących dzieje monarchii hebrajskiej. Tak nazywa te teksty wielu badaczy Pisma Świętego. Są to zapiski o szczególnym charakterze, bo przedstawiają z jednej strony historię Izraela, tak jak ona się toczy lub w możliwym jej przybliżeniu. Nie wszystko w starożytności można było dobrze poznać, brakowało narzędzi badawczych. Ważniejsze jest jednak to, że w tekstach kronik ich autorzy patrzą na historię okiem wiary.
Berło w dłoni i pierścień na palcu - III Niedziela Wielkiego Postu
• Wj 17, 3-7. Nie wolno zapominać, pochylając się nad pierwszym starotestamentalnym tekstem do dzisiejszej medytacji, że cały czas Wielkiego Postu w swym pierwotnym sensie był okresem początkowego przygotowania się kandydatów do Chrztu świętego. To wówczas Kościół pierwotny rozpoczynał nabór i formację dla szczerych śmiałków, którzy mieli być powołani potem dogodności synów Bożych w Chrystusie. Księga Wyjścia jest szczególnie paschalnym tekstem, bo w nim opisane jest wyzwolenie z niewoli egipskiej, przejście przez morze Czerwone, a więc najważniejsze symbole chrzcielne i zapowiedzi Zmartwychwstania. Wiele znaków, zapisanych w tej właśnie księdze, znajdzie z kolei swoje miejsce w znakach obrzędowych sakramentu Chrztu świętego. Wiara chrześcijańska nie ma charakteru pokutnego, lecz chwalebny.
Dom nad górskim urwiskiem - Niedziela "ad gentes"
Rdz 12,1-4a. Rozdział dwunasty księgi Rodzaju, proponowany na rozmyślanie w drugą niedzielę wielkopostną, to koniec dziejów stwarzania świata, natury i człowieka, a jednocześnie to początek historii patriarchów. Pierwszym z nich jest wielki Abram, któremu wraz z rozwojem powołania i wiary, Bóg zmieni imię na Abraham. Ale czy ten niezwykły człowiek istniał naprawdę? A może jest tylko postacią mitologiczną, albo religijnym symbolem?
Źródło pokoju
JEŚLI PORZUCIMY KRZYŻ
DLA SZUKANIA WŁASNEJ WYGODY,
TO UTRACIMY POKÓJ SERCA.
św. Maria de Mattias
Orędzie Ojca Świętego Franciszka na Wielki Post 2023 r.
Asceza wielkopostna, itinerarium synodalne
Drodzy bracia i siostry!
Ewangelie Mateusza, Marka i Łukasza zgodnie opisują wydarzenie przemienienia Jezusa. Widzimy w nim odpowiedź Pana na niezrozumienie, jakie okazali mu jego uczniowie. Nieco wcześniej bowiem doszło do poważnej kontrowersji między Nauczycielem a Szymonem Piotrem, który po wyznaniu wiary w Jezusa jako Chrystusa, Syna Bożego, odrzucił Jego zapowiedź męki i krzyża. Jezus stanowczo go upomniał: „Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo myślisz nie na sposób Boży, lecz na ludzki!” (Mt 16, 23). A „po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno” (Mt 17, 1).
Ewangelia o Przemienieniu Pańskim jest głoszona co roku w drugą niedzielę Wielkiego Postu. Rzeczywiście w tym okresie liturgicznym Pan bierze nas ze sobą i prowadzi na miejsce odosobnione.
Pustynia i ogród
Rdz 2,7-9; 3,1-7. Medytacje Wielkiego Postu w tym cyklu otwiera znakomita Genesis – czyli symboliczna księga Rodzaju ludzkiego. Nie można jej pominąć w biblijnej modlitwie, trudno jej nie znać, albo nie zauważać szeroko rozpoznawalnych elementów z księgi, które wniknęły w głąb tylu kultur i cywilizacji. Z racji treści zwój ten zostaje umieszczony na początku ogólnego katalogu Pisma świętego, bo jego autor zajmuje się przecież istnieniem i potegą Boga, stworzeniem, a wreszcie powołaniem z nicości człowieka – a to są początki historii zbawienia i pierwsze ze wszystkich tematów.
Słowo Życia - marzec 2023
Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, stanie się źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu (J 4, 13-14)
W rozmowie z Samarytanką przy studni Jakubowej - która wśród opowieści ewangelicznych lśni niczym perła - Jezus mówi o wodzie jako o żywiole najprostszym, lecz życiodajnym, najbardziej pożądanym przez ludzi przywykłych do życia na pustyni. Nie trzeba wielu wyjaśnień, żeby zrozumieć, co znaczy woda.
Woda źródlana służy naszemu życiu ziemskiemu, podczas gdy woda żywa, o której mówi Jezus, daje życie wieczne.