Nawigacja strony
Myśl dnia - MIŁOSIERDZIE
Słowo Życia
Trzeba… weselić się i cieszyć…
Kto ma serce zestrojone z Bogiem, kiedy widzi skruchę danej osoby, niezależnie od tego, jak ciężkie byłyby jej błędy, raduje się z niej. Nie skupia się na błędach, nie wytyka palcem zła, ale raduje się z dobra, gdyż dobro drugiego jest także moim!
Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia
Dziękując za tajemnicę Bożego Wcielenia pielęgnujmy w nas dary
jakie przynosi ze sobą Nowonarodzony.
Niech wierność Chrystusowi w niepozornej codzienności
rozświetla wszystkie sytuacje naszego życia
nadzieją, pokojem i otwartością na drugiego człowieka.
Słowo Życia - grudzień 2024
Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego (Łk 1, 37)
Tak brzmi ostatnie zdanie archanioła Gabriela w scenie Zwiastowania. W oryginalnym zapisie św. Łukasza (podobnie zresztą jak w łacińskim - wiernym - przekładzie św. Hieronima) brzmi ono jednak nieco inaczej. Boży wysłannik mówi do Maryi: Żadne SŁOWO [grec. rema; łac. verbum] od Boga nie jest niemożliwe.
Wzięte dosłownie zdanie Gabriela lepiej oddaje sens tamtej wyjątkowej w dziejach człowieka rozmowy, ale także znacznie lepiej pokazuje, na czym polega rzeczywiste wyzwanie wiary każdego z nas. Wierzyć po chrześcijańsku nie znaczy bowiem uznać, że w ogóle istnieje Bóg, który „wszystko może", jest wszechmocny (czy w przeciwnym wypadku byłby Bogiem?). Wierzyć po chrześcijańsku znaczy usłyszeć kierowane przez Niego do siebie słowo i zaufać, że jest ono (każde!) możliwe - może się we mnie i w moim życiu wypełnić.
Słowo Życia - listopad 2024
…wrzuciła wszystko, co miała…
(Mk 12, 44)
Ile to jest „wszystko”? Co mieści się w tym pojęciu?
Myślę, że dla każdego z nas słowo „wszystko” ma inną wartość i mieści zupełnie inne, różne sprawy. Inaczej dla bogatych, inaczej dla biednych. Inaczej dla tych, inaczej dla tamtych… Ale czy rzeczywiście mowa tu wyłącznie o dobrach materialnych? Co tak naprawdę wrzuciła uboga wdowa do skarbony świątynnej?
21 października - wspomnienie św. Kaspra del Bufalo
Dziś w naszym zgromadzeniu obchodzimy uroczystość św. Kaspra del Bufalo, naszego głównego patrona, założyciela Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa oraz wielkiego misjonarza i czciciela Przenadroższej Krwi Pańskiej.
Św. Kasper jest dla nas wzorem miłości Boga i bliźniego oraz wytrwałości w poszukiwaniu i wypełnianiu woli Bożej. Był człowiekiem wielkiego zawierzenia Bożej Opatrzności, a zarazem niestrudzonego działania.
Modlimy się dziś za przyczyną św. Kaspra o miłość do Przenadroższej Krwi Chrystusa, abyśmy zanurzając siebie i wszystkie nasze intencje w tym zdroju miłosierdzia mogli osiągnąć zbawienie.
Św. Kasprze, módl się za nami!
Słowo Życia - październik 2024
Rabbuni, żebym przejrzał (Mk 10, 51)
W trzydziestą Niedzielą zwykłą (w tym roku przypadającą na 27 października) Ewangelia przenosi nas do Jerycha. Spotkamy tam Bartymeusza – niewidomego żebraka, siedzącego przy drodze. Znajduje się w beznadziejnej sytuacji. Żyje w ciemności. Jest zdany na łaskę lub niełaskę innych ludzi. Pewnego dnia, w tej ciemności, w której żył na co dzień, zapaliło się światełko nadziei.
Słowo Życia - wrzesień 2024
[Jezus] spojrzał w niebo i rzekł do niego: „Effatha”, to znaczy: „Otwórz się!” (Mk 7,34)
Liturgia mszalna dzisiejszej niedzieli jest wezwaniem do nadziei, do pełnej ufności Bogu. W czasach ciemności prorok Izajasz powstaje, żeby pocieszyć naród wybrany żyjący na wygnaniu. Przepowiada mu pełen radości powrót do ojczyzny. Powiedzcie małodusznym: „Odwagi! Nie bójcie się. Oto wasz Bóg, oto – pomsta; przychodzi Boza odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić”.
Słowo Życia - sierpień 2024
Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy (J 6,27a)
Każdy człowiek inaczej podchodzi do przyjmowania Komunii Świętej. Inaczej podchodzi, to znaczy z inną regularnością przyjmuje Komunię Świętą. Są tacy, którzy codziennie uczestniczą w Eucharystii i codziennie przyjmują Pana Jezusa. I bez codziennej Eucharystii nie wyobrażają sobie życia.
Krew Chrystusa jest źródłem życia
Jedna z obietnic jaką Jezus dał siostrze wizytce Marii Marcie Chambon brzmi następująco: „Wszystkie wasze sprawy, nawet najmniejsze, skoro zostaną zanurzone w mojej Krwi, nabędą przez to nieskończonej zasługi i sprawią pociechę mojemu Sercu. Zanurz więc sprawy twoje w moich ranach, a będą miały wielką wartość.”
Patrzę na Ciebie Chryste, wiszący na krzyżu, Krew Twoja spływa strugami. Patrzę, a w sercu pytanie o sens. Mnóstwo spraw, wydarzeń, niezaplanowanych i zaskakujących sytuacji, często niechcianych zwrotów akcji, różnych relacji z innymi – raz pięknych innym razem wyciskających łzy. To moja codzienność.
Potrzebuję Chrystusa na Krzyżu, bynajmniej nie po to, aby pogrążyć się w rozpaczy, ale by móc w Jego ranach zanurzyć moje życie, by Jego Krew obmyła najgłębsze zakamarki mojego istnienia. Zanurzę … i tak wszystko, co stanowi moje dzisiaj nabierze wartości. I spojrzę dalej, na pusty grób… On zmartwychwstał, żyje. Ofiarowując Bogu krople Krwi Chrystusa płynące w moich codziennych trudach i zmaganiach odnajdę sens i poznam, że ta Krew daje życie. Zapraszam Cię do codziennej "modlitwy zanurzenia we Krwi Chrystusa."
s. Bernadetta MSC
